Αξιοθέατα - μνημεία

  • Ο φάρος

Αποτελεί το σήμα κατατεθέν της πόλης. Όταν στη δεκαετία του 1870 άρχισε να δημιουργείται το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, φάνηκε η ανάγκη εγκατάστασης κι ενός φάρου που θα διευκόλυνε τους ναυτικούς. Το κτίσιμό του ανέλαβε η Γαλλική Εταιρεία Φάρων και Φανών της Μεσογείου  μετά από σύμβαση με την τότε Τουρκική Κυβέρνηση.  Ο φάρος εγκαινιάσθηκε και τέθηκε σε λειτουργία για πρώτη φορά την 1η Ιουνίου του 1880. Τότε λειτουργούσε με ασετιλίνη.  Από το 1974 λειτουργεί με ηλεκτρικό ρεύμα αλλά διαθέτει και εφεδρικές φιάλες με ασετιλίνη για την περίπτωση διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος. Στην κορυφή του κτίσματος βρίσκεται ο θάλαμος του φανού. Γύρω από τον φανό περιστρέφεται ένας κοίλος καθρέφτης που στέλνει το φως στα τοποθετημένα γύρω του πρίσματα.  Για να φτάσει κανείς στην κορυφή του πρέπει να περάσει τα 98 σκαλοπάτια του με τα έξι μεγάλα πλατύσκαλα. Το κτίριο του φάρου έχει ύψος 18 μέτρα από το έδαφος.  Η φωτιστική φωτοβολία του φτάνει τα 24 ναυτικά μίλια σε ιδανικές καιρικές συνθήκες  (44χλμ περίπου). Λειτουργεί υπό την άμεση επιτήρηση προσωπικού της Υπηρεσίας Φάρων και είναι ένας από τους λίγους επιτηρούμενους φάρους που υπάρχουν σήμερα.  

                 

                                                                                                                                                                        

 

 

 

 

 

 

 

 

  • Η Ζαρίφειος Παιδαγωγική Ακαδημία

 Η Ζαρίφειος Παιδαγωγική Ακαδημία με το νεοκλασικό της κτίριο, καλύπτει την δυτική πλευρά του πάρκου Εθνικής Ανεξαρτησίας. Το κτίριο χτίστηκε το 1923 και μέχρι το 1934 λειτουργούσε ως Διδασκαλείο. Για περισσότερο από μισό αιώνα ήταν το μοναδικό ανώτερο πνευματικό ίδρυμα σε όλη την Δυτική Θράκη. Ευεργετήθηκε από δωρεές της οικογένειας του εθνικού ευεργέτη Ζαρίφη και πήρε το όνομά του.Ο Πρώτος Διευθυντής του Διδασκαλείου ήταν ο μεγάλος δάσκαλος και παιδαγωγός, Θ. Κάστανος.                                                                            

                                                                                                                                                                            Ζαρίφειος Παιδαγωγική Ακαδημία

 
 

 

 

 

 

  • Μητροπολιτικός Ναός Αγίου Νικολάου

 Ο ναός θεμελιώθηκε το 1892 και εγκαινιάστηκε στις 26 Αυγούστου του 1901 από τον τότε μητροπολίτη Αίνου, Γερμανό Θεοτοκά. Στον χώρο του ναού τελέσθηκε στις 15 Μαΐου του 1920 η επίσημη δοξολογία για την απελευθέρωση της πόλης, ενώ την προηγούμενη, 14 Μαΐου 1920, στο Μητροπολιτικό Μέγαρο, υπογράφηκε το πρωτόκολλο των Ελευθερίων της πόλεως, έγγραφο το οποίο φυλάσσεται σήμερα στο παρακείμενο Εκκλησιαστικό Μουσείο. Πρόκειται για πετρόκτιστη βασιλική με τρούλο και δύο κωδωνοστάσια. Τα δύο κωδωνοστάσια ανεγέρθηκαν το 1908 με δωρεά του πρόξενου της Αυστροουγγαρίας, Vlassiu Souchour. Στον ναό φυλάσσονται η ξυλόγλυπτη εικόνα της Παναγίας της Τριφώτισσας, έργο του 13ου αιώνα από την Αίνο, και η μικρή εικόνα της Παναγίας της Μαυροφορούσας. Αναφέρεται ότι οι κάτοικοι του Δεδέαγατς για τα σχέδια και την κατασκευή του ναού κάλεσαν αρχιτέκτονες και τεχνίτες από την Πόλη και ότι το τέμπλο της είναι ακριβώς το ίδιο με το τέμπλο της Αγίας Τριάδας Κωνσταντινούπολης. 

 

Αγιος Νικόλαος Αλεξανδρούπολης

  • Λεονταρίδειος σχολή

Αριστερά της Μητρόπολης βρίσκεται η πρώην "Λεονταρίδειος ελληνική Σχολή Αρρένων Δεδέαγατς". Πρόκειται για ένα νεοκλασικό κτίριο του 1909, δωρεά του εμπόρου Αντώνη Λεονταρίδη, που ως το 1972 λειτουργούσε ως Γυμνάσιο  και σήμερα στεγάζει το εκκλησιαστικό Μουσείο της Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως. Εκτίθενται σ’ αυτό εκκλησιαστικά κειμήλια και ιστορικά έγγραφα της Θράκης. Ξεχωριστό τμήμα αποτελεί η πινακοθήκη με έργα Θρακών ζωγράφων, καθώς και η εκκλησιαστική βιβλιοθήκη.

 

 Λεονταρίδειος Σχολή Αλεξανδρούπολης

  •  Ναός Αγίου Καραμπέτ (Αρμενική εκκλησία)

Η Ορθόδοξη Αρμενική Εκκλησία βρίσκεται επί των οδών Αδριανουπόλεως και 14ης Μαΐου. Θεωρείται η παλαιότερη εκκλησία της περιοχής και χρονολογείται από το 1886. Κτίσθηκε από τους ίδιους τους Αρμένιους με προσωπική τους εργασία. Οι Αρμένιοι είναι από τους πρώτους κατοίκους αυτής της πόλης. Ήρθαν για να εργαστούν στο λιμάνι και στα σιδηροδρομικά έργα που ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 1870 στο Δεδέαγατς. Ο αρχικός τους πυρήνας εξελίχθηκε αργότερα σε λαμπρή κοινότητα εμπόρων και βιοτεχνών. Ο ναός ονομάζεται Άγιος Καραμπέτ (Πρόδρομος) και πήρε το όνομα από την αντίστοιχη εκκλησία του τόπου καταγωγής των Αρμένιων εργατών που οικοδόμησαν την εκκλησία. Είναι ρυθμού Βασιλικής χωρίς τρούλο. Παραπλεύρως βρίσκεται μία βρύση, η πρώτη σε υπαίθριο χώρο στην πόλη, στολίδι αρχιτεκτονικής αξίας της τότε εποχής. Στο εσωτερικό του ναού φυλάσσονται σημαντικής αξίας κειμήλια.

 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  • Ναός Αγίου Ιωσήφ (Καθολική εκκλησία)

Από τα πρώτα κτίρια της καθολικής κοινότητας στο Δεδέαγατς είναι ο Καθολικός Ναός του Αγίου Ιωσήφ, ο οποίος σώζεται μέχρι σήμερα στην γωνία των οδών Ελ. Βενιζέλου και Κομνηνών. Η ανέγερση αυτού του ναού, που είναι χτισμένος στον τύπο της Βασιλικής, ολοκληρώθηκε το 1901. Το επίσημο επισκοπικό διάταγμα ίδρυσής του εκδόθηκε στην Κωνσταντινούπολη, το 1898. Κατά την διάρκεια του Α' Παγκοσμίου πολέμου και της Βουλγαρικής Κατοχής  καταστράφηκε μέρος της εκκλησίας. Μετά την λήξη του πολέμου οι εφημέριοι του «Αγίου Ιωσήφ» προσέφυγαν στην μικτή Ιταλο - Βουλγαρική επιτροπή διαιτησίας, διεκδικώντας αποζημίωση. Δικαιώθηκαν εν μέρει το 1929. Καθώς η κοινότητα των καθολικών στην πόλη είναι πια ολιγομελής και  λόγω έλλειψης ιερέων, από το 1981 ο καθολικός ναός υπάγεται στους Λαζαριστές της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι τελούν την θεία Λειτουργία ορισμένες φορές τον χρόνο.