Εικαστικά
Η πόλη έχεινα επιδείξει αρκετούς σημαντικούς δημιουργούς στο χώρο των εικαστικών τεχνών. Κάποιοι από αυτούς, με έργο ευρύτερα αναγνωρισμένο, παρουσιάζονται εδώ:
Η Σύνη Αναστασιάδη γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1947. Το 1970 πήρε πτυχίο σχεδιάστριας και εργάστηκε ως σχεδιάστρια στην AEG Θεσσαλονίκης έως το 1977, παρακολουθώντας παράλληλα μαθήματα ζωγραφικής στα εργαστήρια των Πολύκλειτου Ρέγκου και Θανάση Μηνόπουλου. Ασχολήθηκε με κεραμική και μεταξοτυπία, παίρνοντας μέρος σε εκθέσεις του Ε.Ο.Μ.Ε.Χ και της Δ.Ε.Θ. Το 1981-83 μελετά μικτές τεχνικές σε εργαστήρια της Βιέννης. Από το 1986 ζει μόνιμα στην Αλεξανδρούπολη. Το 1992 δημιούργησε τον δικό της εικαστικό χώρο, την «Αίθουσα ΣΥΝΗ» στην Παλαγία Αλεξανδρούπολης. Έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 50 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ συμμετείχε και σε πολλές ακόμη ομαδικές εκθέσεις καλλιτεχνών. Είναι μέλος του «Ε.Ε.Τ.Ε.» του «Hellenic Centre» του Λονδίνου. Υπήρξε συνεργάτης της σπουδαίας GALERIE ZYGOS στην Αθήνα και μόνιμη συνεργάτης της «Galerie Terzo» στο Βερολίνο. Πολλά έργα της έχουν τοποθετηθεί σε δημόσιους χώρους στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Για το έργο της την τίμησε το 2001 η «Ένωση Γυναικών Ελλάδας» και το 2005 ο Δήμος Αλεξανδρούπολης.
Ο Χαράλαμπος Δερμάτης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1969. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δάσκαλο τον Νίκο Κεσανλή.
Με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών παρακολούθησε μαθήματα Βιομηχανικού Σχεδιασμού στη Royal Academie des Beau Arts Brussels του Βελγίου και με υποτροφία της Εταιρίας BOSCH παρακολούθησε μαθήματα Χαρακτικής και Computer Graphics στο Πανεπιστήμιο Hildesheim της Γερμανίας. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε περισσότερες από 10 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, στην Γερμανία και στην Αυστρία και έχει λάβει μέρος σε διεθνείς παρουσιάσεις, όπου το έργο του διακρίθηκε.
Γεννήθηκε στο Κάστρο Λήμν το 1929. Ο πατέρας του, Αθανάσιος Κοψίδης, καταγόταν από την Ανατολική Θράκη και πριν το 1922 η οικογένειά του ασχολείτο με τη ναυτιλία. Ήταν ιδιοκτήτες και καπετάνιοι ιστιοφόρων, τα οποία μετέφεραν εμπορεύματα διαπλέοντας τον ποταμό Έβρο. Το 1945, η οικογένεια Κοψίδη εγκαταστάθηκε στην Αλεξανδρούπολη. Εκεί ο ζωγράφος γνώρισε την σύζυγό του, Μαρία, με την οποία απέκτησε μία κόρη, την ζωγράφο Σοφία Κοψίδη.
Φοίτησε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξανδρουπόλεως. Από το 1949 και για τέσσερα χρόνια σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στο εργαστήριο του Ανδρέα Γεωργιάδη. Από το 1953 ως το 1959 μαθήτευσε κοντά στον Φώτη Κόντογλου και συνεργάστηκε μαζί του στην εικονογράφηση εκκλησιών. Η μαθητεία του κοντά στους δυο αυτούς καλλιτέχνες, σε συνδυασμό με τα βιώματά του από την Λήμνο, διαμορφώνουν την καλλιτεχνική του προσωπικότητα. Στο έργο του συνδυάζει τα βιώματα από την λαϊκή, μεταβυζαντινή παράδοση και τις σπουδές του. Αντλεί την έμπνευσή του από το πνεύμα της ορθοδοξίας αλλά το μετουσιώνει στον δικό του ονειρικό κόσμο. Οι αγιογραφίες του έχουν χαρακτήρα λαϊκής ζωγραφιάς, όπως ο "Άγιος Κωνσταντίνος ο εκ της νήσου Ύδρας" και ο "Άγιος Γεώργιος ο νέος ο εξ Ιωαννίνων" στην μονή Πεντέλης.
Οργάνωσε ατομικές εκθέσεις σε πολλές ελληνικές πόλεις αλλά και στο εξωτερικό, όπως σε Κολωνία, Καμερούν, Δουβλίνο, Βρυξέλες. Το 1989 η Εθνική Πινακοθήκη τον τίμησε με μια μεγάλη αναδρομική έκθεση έργων του στην Αθήνα και στην Αλεξανδρούπολη. Με αναδρομική έκθεση τον τίμησε και ο Δήμος Πάτρας το 1994. Αγιογραφίες του κοσμούν διάφορες εκκλησίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Κορυφαία θεωρείται το "Όραμα του Αποστόλου Παύλου" στον ναό του Αγ. Παύλου του Ορθοδόξου Κέντρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Chambésy της Γενεύης με έντονα οικολογικά στοιχεία, όπου απεικονίζεται η σύγχρονη αγωνία για την περιβαλλοντική καταστροφή. Το έργο αυτό γνώρισε πανευρωπαϊκή προβολή. Οι εικόνες του χαρακτηρίστηκαν ως μια καινοτόμος προσπάθεια να συνδυαστεί η παραδοσιακή εικαστική μορφολογία με ένα μοντέρνο στυλ στην αγιογράφηση των ορθοδόξων εκκλησιών. Επίσης, αγιογραφίες του υπάρχουν στο μοναστήρι Cheverogne του Βελγίου.
Χαρακτικά του Ράλλη Κοψίδη κοσμούν δεκάδες βιβλία. Είναι και ο ίδιος πεζογράφος και έχει συγγράψει και εικονογραφήσει πολλά βιβλία. Πέθανε το 2010.
Γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1906. Έχοντας μεγάλη καλλιτεχνική έφεση, αφού εκπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις πήγε στην Αθήνα για να σπουδάσει στην σχολή Καλών Τεχνών. Όμως, λόγω οικονομικών δυσχερειών, αποφάσισε τελικά να φοιτήσει στην Σχολή Αστυνομίας Πόλεων της Κέρκυρας. Όταν μετά την αποφοίτησή του τοποθετήθηκε ως αστυφύλακας στην Αθήνα, μπόρεσε να ικανοποιήσει την μεγάλη του επιθυμία να ασχοληθεί με τα εικαστικά. Με επιτυχείς εξετάσεις εισήχθη το 1928 στη Σχολή Καλών Τεχνών και από το 1931 ως το 1935, μαθήτευσε στο εργαστήριο ζωγραφικής του Παρθένη και χαρακτικής του Κεφαλληνού. Αργότερα πήγε για επιμόρφωση στο Λονδίνο και στο Παρίσι. Δίδαξε σχέδιο και διακοσμητική στην Παπαστράτειο Σχολή ενώ συγχρόνως ασχολούνταν με τη ζωγραφική και τη χαρακτική. Οργάνωσε τρεις ατομικές εκθέσεις, μεταξύ τον οποίων και αυτήν το 1978 στην Αλεξανδρούπολη. Συμμετείχε με έργα του σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και σε εκδηλώσεις που οργάνωναν οι καλλιτεχνικές ομάδες «Ελεύθεροι καλλιτέχνες», «Εργαστήρι» και «Στάθμη» τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, ενώ το 1956 δημοσίευσε τη μελέτη «Οι τρόποι χαρακτικής και η ιστορία τους». Κορυφαία δημιουργία του, που τον ανέδειξε ως έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες χαράκτες, είναι οι 21 ξυλογραφίες με τις μονές Αγίου Όρους, που εκδόθηκαν σε πολυτελές λεύκωμα από την Εθνική Πινακοθήκη το 1982. Για το έργο αυτό βραβεύτηκε το 1983 από την Ακαδημία Αθηνών.
Έχοντας τιμηθεί με πολλές διακρίσεις και βραβεία και με έργα του να κοσμούν πολλές πινακοθήκες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ο Γεώργιος Μόσχος πρόσφερε πολύτιμες υπηρεσίες στην γενέτειρά του, και ιδιαίτερα κατά τον εορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση της (1878- 1978). Είναι αυτός που σχεδίασε το σύμβολο της Αλεξανδρούπολης, έναν συνδυασμό του φάρου και του μητροπολιτικού ναού του Αγίου Νικολάου. Για την προσφορά του προς αυτήν ο Γεώργιος Μόσχος, που πέθανε το 1990, τιμήθηκε με το αργυρό Μετάλλιο της πόλης.
